چهره‌های خندان در آثار یو مینیون، نقاش مشهور چینی، خیلی زود مورد توجه قرار گرفت و نام او به عنوان یکی از مهمترین نقاشان جریان موسوم به رئالیسم بدبینانه بر سر زبان‌ها افتاد. جریان رئالیسم بدبینانه که از میانه‌ی دهه‌ی 1990 در چین آغاز شد تا حد زیادی تحت‌ تأثیر رخدادهای بعد از انقلاب فرهنگی در این کشور است. 
اثر کنونی که یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار یو مین‌جان است، «اعدام» نام دارد و هنرمند آن را در سال 1996 و به تأسی از نقاشی مشهور فرانسیسکو گویا با نام «سوم ماه مه 1808» خلق کرده است. در این پرده که به سال 2007 رکورد گران‌ترین اثر یک هنرمند چینی را در حراجی ساتبیز لندن شکست، شاهد اعدام گروهی از معترضین به سیاست‌های کشور چین در ماجرای اعتراضات عمومی در سال 1989 در میدان تیان آن‌من هستیم. هنرمند بعدتر در گفتگویی این نسبت را رد کرد و موضوع این اثر را جهان‌شمول خواند. بسیاری اما این واکنش را به ترس مین‌جان به دلیل فشار حکومت مرتبط دانستند. می‌توان وجوه گروتسک را به خوبی در این اثر مشاهده کرد؛ چهره‌ی افرادی که در صف اعدام ایستاده‌اند همگی به شکلی اغراق‌آمیز خندان است و افراد حاضر در جوخه‌ی اعدام هم تنها ژست تیراندازی را گرفته‌اند، بی‌آن‌که تفنگی در دست داشته باشند.
یو مین‌یون، در این اثر نیز به مانند بسیاری دیگر از آثارش از چهره‌ی خودش به جای تمامی شخصیت‌های حاضر در پرده استفاده کرده که همین شیوه وجه کنایی آثار یو مینیون را افزایش می‌دهد.