عنصر رنگ در آثار نقاشان پيشگام قرن بيستم بويي فردي و شخصي گرفت. اين نقاشان خواستهاي دروني خود را به انعكاس واقعيت بيروني ترجيح دادند. آنها با استفاده پرشور غيرواقعي و زمخت از رنگ تابلوهايي كشيدند و آثارشان را در سال ۱۹۰۵ در سالن پاييز پاريس به نمايش گذاشتند .