مائوریتزیو کاتلان- متولد 1960میلادی در پادوا ایتالیا- به­عنوان یک هنرمند پیشرو در روزگارِ حاضر برخی از فراموش نشدنی­ترین صحنه­های هنر معاصر را خلق کرده است.

قدیمی ترین آثاری که از قاسم حاجی زاده به یاد می‌آید، پرتره‌های پرویز شاپور و بانو مهوش و درویش ناشناسی است که با ریشه رنگینی که بر اندامشان روییده بوده بر پرده‌های عریض سفید، پرواز سنگینی داشتند.

لاشایی در بیش از 37 حراج داخل و خارج از ایران حضور یافته است، حجم بالای حضور او در بازارهای داخلی و خارجی نشان از محبوبیت، سبک منحصربه فرد کاری او و دیدگاه ویژه و خاصش به نقاشی است. در بازار نقاشی‌های فریده لاشایی بیشترین حجم فروش مربوط به حراج تهران مبلغی حدود 583 هزار دلار و بعد از آن در حراج بونامز و با 541 هزار دلار بوده است.

ناصر اویسی در دانشگاه تهران، حقوق و در رم، علوم سیاسی خوانده و نقاشی آموخته است. اویسی به عنوان دیپلمات، سال‌ها در وزارت خارجه کار کرد و اکنون به عنوان نقاش مقیم آمریکاست.

پیکاسو و ریورا هر دو در 1917 و 1920 به ترتیب به ایتالیا سفر کردند و پس از جنگ خواهان بازگشت به همان سبک کلاسیک بودند. برای این کار و همینطور ایدئولوژی سیاسی آمریکای لاتین و به‌منظور پایداری و ثبات در آوانگارد فرانسوی پیکاسو و ریورا نقاشی‌هایی بیاد ماندنی در سال‌های 1920 به تصویر کشیدند که تفسیر مجددی از دوران باستان بود. فرهنگ یونانی و رومی را پیکاسو و فرهنگ مایایی آمریکایی باستانی...

از جمله توصیه‌هایی که به هنرجویان جوان می‌توان کرد تمرین و تقویت مهارت‌ها، استفاده از تکنیک‌ها و ابزارهای مختلف، نظرخواهی از نزدیکان و درخواست نقد و نظر از هنرمندان دیگر و پذیرای انتقاد آنها، تمرکز بر علایق مشخص خود و نهایتا رسیدن به سبک شخصی و سپس انتشار آثارهنری و ارتباط خوب با مخاطبان و گالری‌های هنر می‌توان ذکر کرد.

حسین زنده‌رودی، کار خود را همیشه با هیاهو همراه کرده است. این آفرینش گر ستیهنده هربار - چه در آرایش مو و لباس پوشیدن و حرف‌های غیرمتعارف زدن و چه با کارهای اولیه خود (طلسم و اوراد و یاوه نویسی در تابلو - از نظر مضمونی) واکنش شدید تماشاگران را برانگیخته، تا آنجا که پلیس تهران سرش را تراشید و خود با تماشاگران نمایشگاهش درگیر شد. اما، این تظاهرات غیرعادی مانع نشد که منتقدان، او را به ع...

متن کامل مستند فیلم مستند چشمی که می شنود . چشمی که می‌شنود (هنر امروزی ایران ۱۳۴۶) دستیار فیلمبردار: ابوالقاسم ناسوتی دستیار کارگردان: ناصر برهان آزاد منشی صحنه: گلنار افضل فیلمبردار: نعمت حقیقی با همکاری: بیژن صفاری کارگردان: احمد فاروقی