هر خشت و هر دیوار، حرفی دارد با تو، رازی دارد از حوادث جهان و گذشت زمان: ساییدگی دیوار از باد است، از باران است، از گذشت زمان است. و این زمین: زمینی که با اطمینان زیر پایت حس می‌کنی، اشارتی است در آینه خشت به ناپایداری، و خشت نمودار خاک است و سرنوشت و سرگذشت تبار ماست بر دیوار. تا بماند به رسم یادگار، به رسم، به نقش، به شکل.

سیر چند ساله هنر قندریز سیری از آزادی مطلق به سوی انضباط است. در ابتدا بلند‌پروازی و تك‌تازی او را می‌بینیم. قلم نقاش در این مرحله حد و مرزی نمی‌شناسد. دنیای افسانه، جهان فارغ از تمدن ابتدای خلقت و صحنه سیال رؤیاها، هر كدام، چند صباحی این پرنده دور‌پرواز را به خود مشغول می‌دارند. ولی پرنده سرانجام به زمین برمی گردد، بال‌هایش را می‌بندد و این بار سفری زمینی آغاز می‌كند.