ایرج انواری از دانش آموختگان دانشکده تزیینی بود که تحصیلات تکمیلی خود را در رشته گرافیک در مدرسه آردکو پاریس به پایان رسانید و سپس برای مقطع دکتری، رشته نشانه شناسی را برگزید.

او در بازگشت به ایران با دانشگاه ها و موسسات مختلف به همکاری پرداخت.

در سال های ابتدایی دهه 50 خورشیدی درس های رشته گرافیک را متناسب با فعالیت های روز  دنیا دگرگون کرد و همچنین برای دانشجویان لیسانس گرافیک، انجام یک پروژه پژوهشی را شرط فارغ التحصیلی قرار داد، و پروژه «سفال های لالجین» اولین پروژه پژوهشی دانشگاهی رشته گرافیک است  که او با دانشجویان خود به سرانجام می رساند و بدین صورت پایش آطلاعات و  پژوهش را به گرافیک ایران هدیه می کند.

از دیگر فعالیت های موثر و مهم او برنامه ریزی و راه اندازی کارشناسی ارشد گرافیک، درهمان سال ها ی ابتدایی دهه 1350 در دانشکده تزیینی می باشد.

آری، ایرج انواری که به گردن گرافیک ایران، استادان و طراحان نام آور امروزش حق های بسیاری دارد، پس از سال ها دست و پنجه نرم کردن با بیماری پارکینسون و سپری کردن 3 ماه واپسین عمر پربارش در بخش ICU بیمارستان دکتر سپیر تهران، سرانجام در یک صبح 2 شنبه به گفته خودش« آنقدر دوید که باد اورا پیدا کرد.»

روانش شاد و یادش گرامی باد.

دوشنبه 22 خرداد ماه ساعت 8 در خانه هنرمندان سالن استاد جلیل شهناز گرد هم خواهیم آمد.