به گزارش «آرتيبيشن»، ساره آزيدهاك در اين نمايشگاه تعداد ٧٠ اثر كه در ابعاد متفاوت با تكنيك ريخته‌گري كار شده را به معرض نمايش علاقمندان خواهد گذاشت.
اين هنرمند در گفتگو با «آرتيبيشن» در خصوص آثار خود گفت: هدف از ارائه اين مجموعه، طراحي زيورالاتي است كه معنايي فراتر از ظاهر كاربردي شان دارند، بنابراين ايده پردازي و بيان مفهوم در اولويت قرار دارد.
آزیدهاک افزود: تجربه برخورد با يك پديده اجتماعي كه همگي از ان آگاهيم در قالب يك هنر كاربردي از مهم ترين اهداف اين نمايشگاه است.
وی ادامه داد: اين حس مانند آن است كه مخاطب گوشه اي از خاطرات خود را در غالب يك مجسمه پوشيدني هميشه با خود همراه داشته باشد. در اين راستا سعي شده با تأكيد بر كيفيت ساخت در سطح استاندارد روز دنيا اين هدف ممكن شود.
ساره آزيدهاك كه پيشتر در نمايشگاههاي گروهي نقاشي شركت نموده حدود ٣سال است در حال پيگيري هنر زيورالات بوده و از شاگردي اساتيدي همچون حسن معيني، مسيح احمدي و محمد مروستي بهره برده است.
مراسم افتتاحيه آثار حجمي اين هنرمند جمعه ١٠دي ماه از ساعت ١٦ تا ٢٠ با حضور علاقمندان هنرهاي تجسمي و زیورآلات در نگارخانه كاوه برگزار مي‌شود.
علاقه مندان مي‌توانند تا ١٥ دي ماه از ساعت ١٦ تا ٢٠ از اين نمايشگاه به آدرس تهران خيابان ظفر، انتهاي فريد افشار، خيابان دولتشاد غربي، سمت رأست پروين، سمت راست تايباد پلاك ٢٦ بازديد كنند.
متن بيانيه نمايشگاه «سرنوشت» از این قرار است:
«ایجاد یک مجموعه جواهرات با رویکردی فرهنگی هنری با توجه به امکانات و شرایط موجود تلاشی است برای ارائه متفاوت در این زمینه. آثاری متشکل از تقاطع پیکره ها و احجام ازلی و در نهایت تشکیل مجسمه های اندام وار به منظور نشان دادن آنچه به عنوان نتیجه تحولات مدرنیته بر آداب و رسوم و در نهایت انعکاس آن از سوی جامعه به خصوص زنان شاهد هستیم.
بایدها و نبایدها و تقلیدی کورکورانه از آنچه که امروز دنیا را به پیش میبرد به یک سو و انتظار و توقع و چهارچوبی که برای زنان وضع شده از سوی دیگر تضاد و دوگانگی شدیدی را حاصل میکند.
در اینجا احجام پیچان و نقوش اسلیمی نمادی است از سنتها و عقاید که در ارتباط با پیکره ها مفاهیم مختلفی را ایجاد میکند. همین ارتباط نقوش اسلیمی و فرم های ارگانیک با پیکره ها می تواند اولین جنبه مفهومی بودن مجموعه باشد.
تقابل فرم های پیچان که به واسطه اسلیمی ها منقوش شده با پیکره های اندام وار تلاشی است برای ایجاد تجربه جدید در مخاطب. به نوعی میتوان گفت بازی با سرنوشت، چیزی که همه انسان ها با تجربه های مختلف آن را حس کرده اند. فرم های اندام وار که در میان پیچش احجام نشسته اند و علیرغم تناقضی که از نظر فرمی دارند از نظر مفهومی و حس زیبایی شناسی ارتباط مطلوبی برقرار می کنند. شاید بتوان گفت به نوعی حس کاتارسیز در بیننده القا میشود.
استفاده از سطوح صاف و صیقلی به همراه سنگ های زینتی چالشی بین ماده و معنا است. در ساخت و طراحی این احجام سعی شده که به تمایز دنیای درون و بیرون اشاره شود. فرمهای پیچان همان سرنوشتی است که برای فرد رغم خورده نمادی از آن چه که به نوعی انسان ها را به چالش کشیده و زندگی آنها را شکل میدهد.
سنت ها، عقاید و آداب و رسومی که انسان مدرن امروز همچنان درگیر با چالش های حاصل از آن است و شاید قصد دارد خودش را پیدا کند و در همین درگیری ها و جنگیدن هاست که هر فرد میتواند هویت خود را باز یابد. در بعضی از قطعات پیکره بر این نقش ها غالب شده و در بعضی دیگر احجام پیچان و منقوش بر فیگور فائق آمده و در بعضی شاید می توان گفت فیگورها میل به پناه گرفتن در پس همین فرم ها را دارند و آرامش واقعی خود را این گونه می یابند.»
