نخستين آشنايى من با مريم و مرجان به عنوان دانشجو در دانشكده ملى هنرلاهور بود. با توجه به هويت ايرانى خود،آنها علاقه وافرى به تاريخ ،هنر،ارتباط آن با زمان حال و آميختن آن با فرهنگ و هنر در پاكستان ابراز كردند. سابقه و رابطه فرهنگى مشترك بين اين دو كشور از ديرباز تا به امروز به خوبى نمايان است. از جمله اين روابط، زبان فارسى ميباشد كه در شبه قاره زبان درباري پادشاهان گوركانى بوده است. اين ارتباط عميق فرهنگى، راهگشايى بود براى هنر، خصوصاً هنر مينياتور و معمارى ايرانى كه شهرت جهانى دارد. مريم و مرجان با به كار گرفتن تكنيكهاى منحصر به فرد، اين زبان را در فرم هنر معاصر بيان كرده اند. مريم در رشته مينياتور گوركانى،هنرى كه تا به امروز در پاكستان زنده است آموزش ديده. او نگاه معاصر خود را در زبان كلاسيك مينياتور بيان ميكند. موقعيت جغرافيايى و معماري دانشكده ملى هنر كه در مينياتور او ديده ميشود به دوران استعمارى (شبه قاره) تعلق دارد. او با نگرشى نو و پويا، جزئيات دقيق آن را در مينياتور خود گنجانيده. در اين آثار حس سرزندگي و خوشبيني نسبت به آينده به تصوير كشيده شده كه جسورانه در حال تكامل است. از طرفى مرجان به بُعد ديگري از گذشته مينگرد ؛فرش ايرانى مشهور، بافتن فرش مستلزم زمان ،رنج و سختى فراوان است . اين كالاى يكتا در ايران به كمال خود رسيده و مناطق زيادى از جمله افغانستان و پاكستان را تحت تأثير قرار داده كه يكى از شناخته شده ترين دستاورد تمدن ايرانى ميباشد. بدين سان به تصوير كشيدن فرشهاى كهنه و نخ نما توسط او نمايانگر گسستگى  و سركشى دنياى مدرن است كه ما امروزه خود را در آن مى يابيم. پس همانند دو قطب (يينگ-يانگ) مريم و مرجان با به كار گيرى نماد گرايى تمدن به آينده اى نه چندان مطمئن ، در عين حال هيجان انگيز اشاره ميكنند كه البته حقيقت جهان هستى ما نيز در اين باره است - وجود تناقضها

" نويسنده : عزيز سهيل "

این نمایشگاه از 10 دی ماه در گالری طراحان آزاد واقع در تهران، میدان فاطمی، میدان گلها، میدان سلماس، جنب بانک پاسارگاد، شماره 5 افتتاح می شود و تا 21 دی ماه دایر خواهد بود.

ساعت بازدید همه روزه از ساعت 16 الی 20 می باشد.