خب همۀ ما فكر می‌كنیم كه یك هنرمند در موارد عدم پرداخت و یا هر موقعیت دشوار دیگری چه كاری می‌تواند انجام دهد. او باید برای حمایت از خود و اثرش كاری بكند اما متاسفانه بسیاری از هنرمندان این را نمی‌دانند. به طور مثال نمی‌دانند كه وقتی اثرهنری خود را بدون هیچ سند و مدركی برای كسی ارسال می‌كنند مشكلاتی مانند خطرات حمل‌بار یا اختلاف بر سر عدم پرداخت پول حاصل از فروش اثر هنری از جانب گالری دار ممکن است رخ دهد.
خوشبختانه هر گالری كه اثری از شما دریافت می‌كند در ازای آن رسیدی به شما می‌دهد كه جزء به جزء همه آثاری كه از شما گرفته را در آن قید كرده و امضا می‌كند. اگر هم احیانا آنها این كار را انجام ندهند شما باید فقط امیدوار باشید و دعا كنید كه همه‌چیز به خوبی پیش رود. اگر گالری در این مورد از شما پرسید به آنها بگویید كه این فقط یك روشی است كه شما از این طریق از دارایی‌های خود حفاظت كنید تا در زمان لزوم و یا برای مقاصد مالیاتی و كارهای مربوط به بایگانی بدانید كه هر كدام از آثارتان كجا و نزد چه‌كسی هستند. توجه كنید كه هر قرارداد یا توفقنامه‌ای می‌تواند تایید شود اما اگر شما بخواهید چیزی را در آن تغییر دهید و یا از نو بنویسید باید مراقب باشید كه چیزی را از دست ندهید.
به چند دلیل برای هر هنرمندی حفاظت از محموله هنرش در برابر آسیب و یا گم‌شدن امری ضروری است مثلا برای مستندسازی و نوشتن جزئیات هنرتان برای مقاصد مالیاتی. همچنین بهتر است یك سندی از هر اثرتان كه بفروش می‌رسانید داشته باشید (مثل عكس یا تصاویری از آثارتان كه درگالری یا مكان دیگری به نمایش گذاشته شده). همچنین می‌توانید رسیدی مربوط به تداركات و تجهیزات حمل و نقل و جابجایی و سایر هزینه‌های مربوطه داشته باشید. علاوه بر سایر مزایایی كه دارد برای مقاصد مالیاتی هم مفید است.
با وجود همه این احتیاط‌هایی كه به خرج می‌دهید ممكن است باز هم مشكلی به‌وجود آید. فرض كنید كه گالری پول شما را پرداخت نكند. مهم نیست كه چه اتفاقات ناخوشایندی پیش آید، تهدید كنید و یا در نهایت اقدام قانونی. نه تنها هزینه گرفتن وكیل زیاد است بلكه رفتن به سراغ قانون و دادگاه هم زمان‌بر است و هم پرتنش. حالت ایده‌آل این است كه بفهمید چگونه تمام اختلافات را خودتان حل و فصل كنید چرا كه بهتر است وقتتان را بیشتر صرف هنرتان كنید. بنابراین همین كه تشخیص دادید روال كاری بین شما و گالری به طور عادی و طبق برنامه پیش نمی رود مطالبات خود از طریق مكاتبه و یا گفتگو پیش ببرید. تاریخ و زمان ایمیل‌ها و مكاتبات خود و مدت آنها و هر چیزی كه تلاش‌های شما برای رسیدن به حقوقتان را تایید می‌كند جمع‌آوری كنید.
همچنان‌كه برای مذاكره و صحبت‌كردن حضوری با صاحبان گالری تلاش می‌كنید سعی كنید كه از عصبانیت و پرخاشگری اجتناب كنید اما مستقیما و رو راست درخواست خود را مطرح كنید و پرداخت های عقب افتاده خود را درخواست كنید. مهم نیست شما این كار را دوست داشته باشید یا نه، باید درخواست خود را مطرح كنید و تا رسیدن به نتیجه دلخواه بر آن پافشاری كینید. مطمئنا شما می‌توانید به توافق برسید. اگر به توافقاتی رسیدید حتما آن را مكتوب كنید.
اگر صاحبان گالری نخواهند شما را ببینند و یا مانع این كار شوند چندبار تماس بگیرید و پیگیری كنید. اگر آنها به این كار خود ادامه دهند و درخواست‌های شما را نادیده بگیرند این‌بار از طریق ایمیل و به صورت كتبی درخواست و نگرانی خود را مطرح كنید و از آنها بخواهید در مدت زمان معینی به آن پاسخ دهند (بخاطر داشته باشید كه حتما یك نمونه كپی از تمام سوابق مكاتبات خود داشته باشید). به آنها یادآوری كنید كه شما مكررا تلاش می‌كنید كه ملاقات حضوری داشته باشید ولی هیچ اتفاقی نمی‌افتد. جزئیات نگرانی خود را علاوه بر همه سختی‌ها و مشكلات ناشی از عدم پرداخت بیان كنید.
اگر در نهایت موفق به ملاقت حضوری شدید، اگر خجالتی هستید و یا تمایلی ندارید خودتان صحبت كنید، بهتر است یك دوست مشترك و یا یك هنرمند آشنا با گالری را به عنوان میانجی انتخاب كنید. او می‌تواند گزینه‌هایی را مطرح كند تا نگرانی‌های دو طرف كاهش یابد. این مساله همچنین به گالری نشان می‌دهد كه شما در مورد مشكل خود با دیگران صحبت كرده‌اید.
اما اگر برای اولین نامه خود پاسخی دریافت نكردید نامه دیگری با همان مضمون درخواست قبلی بنویسید. اما ناكامی و ناامیدی خود را از ملاقات حضوری و حل و فصل اوضاع بیان كنید. این بار نامه را هم ایمیل كنید و هم با پست سفارشی بفرستید. یكبار دیگر درخواست ملاقات حضوری در محل و زمان مشخصی داشته باشید و همه مشكلات ناشی از عدم پرداخت را مطرح كنید. بعد از گذشت مدت زمانی معین كه نامه بدون پاسخ باقی ماند چندبار دیگر هم درخواست خود را مطرح و پیگیری كنید.
مساله این است كه شما باید این نكته را روشن كنید كه دست بردار نیستید. هر كاری كه انجام می‌دهید رفتار آنها را بسنجید و بعد گام بعدی را بردارید. مثلا می‌توانید از طریق یك كانال ارتباطی كه به شكایات مصرف‌كنندگان رسیدگی می‌كنند خبررسانی كنید. شاید آنها بتوانند از جانب شما مساله را رسیدگی كنند. اگر همچنان مایل به همكاری با شما نباشند تلاش‌های خود را جدی‌تر پیگیری كنید و تهدید به اقدامات قانونی كنید. با آرامش و جدیت حركت كنید و فراموش نكنید كه هر عمل و اقدام خود را مستند سازید.
اگر همه تلاش‌های ظاهری و باطنی شما شكست خورد و اقدام قانونی تنها راه باقی مانده است، با دقت تمام هزینه‌های آن را بسنجید و زمان لازم و فشار روانی آن را در نظر بگیرید. ممكن است شما منصرف شوید عقب بكشید و از این مساله به عنوان یك تجربه یاد كنید. اما اگر با همه اینها اصرار داشتید كه گالری به تعهداتش عمل كند باید از طریق قانونی اقدام كنید.
در هر شرایطی توافقنامه كتبی همواره باید باشد اما غیر از آن بهتر است عقل سلیم را بكار ببریم و در مورد گالری ها تحقیقات بیشتری انجام دهیم. ببینید كه در مورد گالری خاص چه نوع اطلاعات آنلاینی در دسترس است. از هنرمندانی كه اخیرا با این گالری‌ها كار كرده‌اند در مورد آنها سوال كنید. با كم شروع كنید و از سپرده‌گذاری با مقدار بالا خودداری كنید مخصوصا اگر قبلا هیچ معامله‌ای با آن گالری نداشته‌اید و از سایر هنرمندان یا سایر منابع در مورد آنها پرس‌وجو كنید.
اگر در هر مرحله‌ای از معامله‌ای كه انجام داده‌اید ناراضی بودید و احساس خوبی نداشتید به شهود خود اعتماد كنید و عقب‌نشینی كنید. در نهایت و با وجود تمام پیگیری‌ها اگر باز هم خبری از پرداخت نشد، می‌توانید موضوع را به تمام هنرمندان منطقه اطلاع دهید. به آنها دقیقا توضیح دهید كه چه اتفاقی افتاده و قصد دارید چه اقدامی انجام دهید و اجازه دهید خودشان در این مورد قضاوت كنند. لازم نیست چیزی را تغییر دهید، حقیقت كافی است. بخشی از این مسایل همیشه وجود دارند و گاهی خارج از كنترل هستند. گاهی هنرمندان تمایلی به صحبت كردن در مورد تجربیات خود و به اشتراك‌گذاری آن ندارند. با ظهور شبكه‌های اجتماعی فرصت این را دارید كه موضوعات را با تعداد بیشتری از افراد مطرح كنید. هنرمندان كمی گرفتار این موضوع شده‌اند و گالری‌ها هم دریافته‌اند كه این هنرمندان داستان‌های مربوط به پشیمانی‌های خود را با همه مطرح كنند.